‌پاییز خشک در راه است

به گزارش مجله زنده خبری این روزنامه مربای مربا او نوشت: “یک پاییز خشک دیگر در راه است.” این بیانیه ممکن است در تاریکی اخبار تلخ این روزها یک اتفاق رایج باشد که اکنون توسط رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران در سازمان هواشناسی اعلام شده است ، اما این ظاهر و چیزی است که در پشت این به ظاهر معمولی نهفته است. اخبار تاریک تر است اگرچه فراوانی اخبار بد این روزها جایی برای پیش بینی چنین خبری باقی نمی گذارد ، اما تاثیرات خشکسالی های پاییز سال گذشته و امسال بسیار سریع اتفاق می افتد و حتی بدتر از همه ، اولین تأثیر آن بر معیشت ما است. تا چند سال پیش ، اثرات آب و هوا فقط در هنگام هشدارهای فعالان محیط زیست و از طریق آنها شنیده می شد ، اما از آنجا که این تأثیرات مستقیماً در زندگی شهروندان منعکس می شود ، اکنون حتی در تاکسی ها نیز قابل شنیدن است. این تغییر تنها به این معنی است که این تأثیرات بر زندگی روزمره شهروندان نزدیک تر می شود. همه اینها باعث شده است که باران های پاییزی آینده را نه تنها تغییر آب و هوا ، بلکه یک رویداد اجتماعی و اقتصادی بنامیم. نمونه هایی از این پیامدها در حال حاضر به وضوح قابل مشاهده است ، ناگفته نماند که کمبود منابع آبی باعث نارضایتی در خوزستان شده است و اخیراً افزایش عجیب قیمت لبنیات در چند روز گذشته. ممکن است منطقی به نظر برسد که این افزایش قیمت ها ناشی از خشکی پاییز این سال ها است ، اما باید بدانیم که بارندگی های کم گذشته باعث کاهش زمین های زراعی شده و این عامل منجر به کمبود علوفه شده است. این رویداد به طور مستقیم بر تولید شیر و محصولات لبنی تأثیر گذاشته و به یکی از دلایل مهم افزایش قیمت در این منطقه تبدیل شده است.

چرا باران پاییزی مهم است؟

سال گذشته یکی از خشک ترین و بارانی ترین سال های یک دهه بود. در حال حاضر ، طبق اعلام سازمان هواشناسی ، می توان گفت پاییز آینده فصل کم بارانی خواهد بود. احد وظیفه ، رئیس مرکز ملی خشکسالی و بحران هواشناسی گفت: “تا پایان ماه اوت ، 60 درصد آب کشور تحویل داده شد که 40 درصد کاهش آب را به دلیل کمبود بارندگی در زمستان و بهار نشان می دهد.” آژانس جام جم. دلایل همان همه این سالها است. افزایش دما ، تغییرات آب و هوایی و البته دخالت انسان. همانطور که در کار ذکر شد ، افزایش دما از حد نرمال منجر به ذوب برف می شود که زودرس است و رواناب رودخانه را کاهش می دهد. همچنین ، بسیاری از رودخانه هایی که در بیشتر سال دائمی بوده اند فصلی بوده یا دیگر آبیاری نمی شوند.

اما چرا بارندگی کم در پاییز بدتر است؟ رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران در سازمان هواشناسی گفت: بارندگی های تابستانی درصد کمی از میزان بارندگی سالانه است ، اما به دلیل محدود بودن بارندگی های تابستانی و ادامه کم بارندگی در پاییز ، زمستان و بهار ، خسارت قابل توجهی به کشاورزی وارد می کند. انجمن. »

در انتظار پاییز خشک ، باید بدانیم که باران های پاییزی کمبود آب را جبران نمی کند. احد وظیفه می گوید: “ما در 10 سال مرطوب گذشته یک سال مرطوب نداشته ایم و منابع آب زیرزمینی و آب پشت سدها به شدت کاهش یافته است و وضعیت بارندگی های پاییزی کم این وضعیت را تشدید می کند.”

سقوط اقتصادی و فقر بیشتر

تاثیر مستقیم این بارندگی ها بر کشاورزی است. کاهش زمین های زراعی و کاهش محصولات مربوطه باعث کاهش درآمد و البته تولید می شود. با این حال ، این چرخه ادامه دارد و به زودی به جمعیت شهری می رسد. از عباسعلی ولی ، استاد مدیریت و کنترل کویر در دانشگاه کاشان می پرسیم که ادامه بارندگی های پاییزی چه پیامدهای اجتماعی خواهد داشت و مهمتر از آن ، چه زمانی باید منتظر این پیامدها در زندگی خود باشیم؟ او معتقد است که این تأثیرات مدت ها بخشی از شیوه زندگی ما بوده است و آنچه در پیش است بسیار جدی تر از همیشه است.

وی گفت: فروپاشی اقتصاد محلی و فقر اکثر دهقانان و شهرهای کوچک یکی از پیامدهایی است که بر مشکلات اجتماعی جامعه نیز تأثیر خواهد گذاشت. زیرا بیشتر معیشت دهقانان و شهرهای کوچک عمدتاً مربوط به فعالیت های کشاورزی و دامداری است ».

به گفته وی ، مقامات عالی رتبه کشور مدتهاست که به تأثیرات مهم آب و هوا بر روندهای اجتماعی و اقتصادی مردم اعتقاد ندارند و اکنون در تلاشند تا با اقدامات چند ساله ، کاستی های برنامه ریزی دو دهه قبل را جبران کنند. اما او می گوید: «ادامه بارندگی های پاییزی یکی از نشانه های خشکسالی در کشور است که در درجه اول مهمترین منبع معیشت جوامع روستایی است و سپس شهرهای کوچک تهدید شده و بی ثبات می شوند. کم آبی و از دست دادن زمین های کشاورزی و مراتع دام به شدت درآمد سرپرستان را کاهش می دهد و موجی از بیکاری ایجاد می کند. “

آغاز خشکسالی های اجتماعی

جستجوی فهرستی از پیامدهای اجتماعی و اقتصادی باران های پاییزی ما را به ترکیب جالبی می رساند. عباسعلی ولی می گوید پس از خشکسالی های هواشناسی و هیدرولوژیکی باید انتظار خشکسالی اقتصادی و اجتماعی را داشته باشیم. همانطور که می گوید ، هرچه شدت و وسعت خشکسالی های هیدرولوژیکی و هواشناسی بیشتر باشد ، آثار اجتماعی و اقتصادی عمیق تر است.

مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی گزارش می دهد که در گذشته ، برخی از خشکسالی ها تا حدی و تا حدی ایران را تحت تأثیر قرار داده و خسارات زیادی به محصولات کشاورزی و دامداری در مناطق روستایی وارد کرده و مهاجرت گسترده شهری را به دنبال داشته است. روستاییان

عباسعلی ولی ، استاد مدیریت و کنترل کویر نیز معتقد است که این یکی از رایج ترین پیامدهای چنین رویدادی است. البته ، چه کسی نمی داند که مشکلات دیگری با افزایش مهاجرت سیل به وجود آمده است. حومه نشینی در شهرهای بزرگ یکی از پیامدهای این مهاجرت ها است که هزینه های بسیار بالایی را به جامعه و کشور تحمیل می کند. نتایج سرشماری نشان می دهد که برخی روستاهای کشور به دلیل چنین خشکسالی هایی از جمعیت خالی شده اند.

وقوع خشکسالی های شدید و طولانی مدت ، به ویژه در مناطق حساس و شکننده ، آسیب های اقتصادی و اجتماعی شدیدی را به دنبال دارد. اما وی ادامه می دهد: “خشکسالی مهاجرت را به شهرها افزایش می دهد و کمبود شغل در محل جدید بیکاری را در آن شهرها افزایش می دهد و مشاغل غیررسمی و زیرزمینی گسترش می یابد که به نوبه خود آثار منفی اقتصادی و اجتماعی را به دنبال دارد.”

خداحافظی با کشاورزی در ایران

پیامدهای اقتصادی توالی بارندگی کم ممکن است بدیهی به نظر برسد. زیرا اثر اصلی و مهم این پیامدها کمبود منابع آبی به دلیل تداوم بارندگی های کم است. همین چند روز پیش ، مجله زنده خبری اعلام کرد که بحران آب تقریباً 70 درصد از مناطق ایران را بی کشت کرده است. اخباری که در صورت صحت می تواند به دلیل ادامه بارندگی ها منجر به بحران اقتصادی شود. البته این آمار جدید نیست و چند سال پیش موسسه تحقیقات خاک و آب ایران اعلام کرد از مجموع 8 میلیون هکتار زمین کشاورزی ، تنها یک میلیون هکتار قابل کشت است.

از عباسعلی ولی ، کارشناس کنترل بیابان می پرسیم که چرخه آسیب های اقتصادی ناشی از این بارندگی های کم از کجا شروع می شود. او معتقد است که بالاترین بعد اقتصادی بیشتر تحت تأثیر خشکسالی قرار دارد و کاهش درآمد در اولویت اول قرار دارد. وی گفت: با توجه به خشکسالی ، کاهش زمین های زراعی باعث کاهش تولید و فروش محصولات کشاورزی می شود که از ارزش اقتصادی زمین های کشاورزی می کاهد.

به عبارت دیگر ، می توان گفت که در پایان این چرخه ، زمین های کشاورزی با تغییر کاربری زمین به بهترین شکل ممکن همراه خواهد بود. این سوال دومینو را در مورد آنچه بعد اتفاق می افتد تغییر می دهد. به این معنا که تغییر کاربری زمین باعث تغییر شغل می شود و این منجر به کاهش تولید و درآمد و البته افزایش هزینه ها می شود که به دنبال آن افزایش بدهی و کاهش سرمایه گذاری به دنبال دارد.

عباسعلی ولی می گوید: “تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است ، که نشان می دهد بیشترین تاثیر خشکسالی ابتدا بر بخش کشاورزی ، سپس صنعت و در نهایت بخش خدمات آسیب دیده است.”

انتهای پیام